سلام این اپ هم ادامه قبلیه:

تا زنگ تفریحشون خورد رفتیم تو کلاس رو به رویی که خانم اسماعیلی جووووووووووووووووونم بود.خانم اسماعیلی دبیر اجتماعی کلاس اولم بود اما من از بس دوسش داشتم کلاس دوم هر زنگ تفریح پیشش بودم.البته بگما از اون پاچه خوارا نبودم ولی خیلی باهاش رفیق شده بودم .شماره گوشیش رو هم فقط به من و دو نفر دیگه داد...داشتم می گفتم رفتیم اونجا و بهش سلام کردیم.اولش سرش پایین بود ولی وقتی ما رو دید خیلی خوش حال شد.نصف بیشتر زنگ تفریح رو داشتیم با اون حرف می زدیم.بهمون گفت شما که نهار نخوردین برم یه چایی ای چیزی براتون بیارم؟خیلی مهربونه تازه با اینکه هر دفه اس ام اس های من رو جواب میده گفت شرمنده اگه نتونستم اس ام است رو جواب بدم.آخرای صحبتمون زهرا هم اومد.

با زهرا و نیلوفر رفتیم توی حیاط تا بقیه بچه ها هم بیان اخه دیگه ساعت دو نیم بود و باید بچه ها میومدن.اول حیاط که بودیم صفا رو دیدیم که داره میاد(همون دوست صمیمیم.اسمش زهراست ولی بهش می گیم صفا)من و اون مثل دو تا عاشق از دور با چه سرعتی به طرف هم می دوییدیم و وقتی که به یکدیگر رسیدیم محکم همدیگر رو بغل کردیم به طوری که چند دور داشتیم می چرخیدیم یعنی اینقدر انرژیمون زیاد بود.همه بچه ها هم داشتن ما رو نگاه می کردن.

خانم باقری هم (معاونمون)اومده بود توی حیاط.رفتیم پیشش.بهش گفتم خانم بافری سوت نو مبارک اخه پارسال سوتش رو گرفتیم دیگه.(سوت امسالش مشکیه)سوتش رو گرفت و یه نگاه بهش کرد و گفت:قربونت. صفا گفت :ما می خواستیم یکی براتون بخریم اما گفتیم دیر میشه.اونم گفت:این رو خانم و (دبیر ورزشمون)بهم داده.منم گفتم چون خانم (و) استقلالی هست پسش بدین

زنگ کلاس که خورد دیدم خانم باقری داره وسایلش رو جمع می کنه.گفتم داری میری؟گفت :نه نمایشگاه داریم. یه نیم ساعت دیگه میام.به شوخی گفتم:ما هم بیایم؟گفت:نه!!.صفا که دید گل های باغچه خشک شده بودن به باقری گفت:خانم چون ما رفتیم گلاتون هم رفتن.اونم گفت:اره.خلامون با گلامون رفتن ههههههههههه

مدیر و معاونمون که رفتن ما رو ی پله های حیاط نشسته بودیم که یه دفعه دیدم دبیر زبانمون از سالون اومده بیرون و داره میره.چهارتایی بلند شدیم و بهش سلام کردیم.اونم باهامون دست داد و سلام کرد.با اونم در مورد زبان امسال و از اینجور چیزا حرف می زدیم.بهم گفت:دیروز رفتم تو سایت مدرسه اسمت رو دیدم. گفتم:ااااااا هنوز اسمم رو پاک نکردن؟!گفت:نه

یه چند دقیقه بعد هم الهام و مائده اومدن.من نمی دونستم قراره مائده هم بیاد ولی خوب شد که اومد.بعدش هم شیش تایی رفتیم توی دفتر نشستیم و با اون معاونمون که نرفته بود حرف زدیم.کلی هم به تقلب هامون اعتراف کردیم

هممون منتظر سمانه بودیم که بیاد به خاطر همین رفتیم تو حیاط و با اسب و سایل بازی و وسایل ورزشی هم کلی بازی کردیم.من هم یه عالمه لواشک لقمه ای آورده بودم و به همشون دادم.بعد از چند دقیقه من و صفا گشنمون شده بود آخه از صبح تا حالا هیچی نخورده بودیم برا همین رفتیم از فلافلی در مدرسه سمبوسه خریدیم.دم در دیدیم که فائزه اومده.ما نمی دوستیم دار و دسته فائزه اینا هم می خوان بیان چون اصلا با اونا رابطه خاصی نداریم. بعدشم که ماشین مدیر و معاونمون رسید .اونا هم اومدن.براشون عین این دوست های فابریک دست تکون میدادیم.جالب این بود که مدیرمون هم برامون دست تکون میداد.ههههههه

27/7/1390

قسمت اخر هم باشه برای اپ بعدیم.فقط خواهش می کنم نظراتتون رو بدین.به نظر شمامدیر و معاونمون خوبن یا نه؟

سلام این اپم ادامه اپ قبلی هست:

·         من و نیلوفر از مدرسه شهدا(دبیرستان یه سری از دوستام)بیرون اومدیم و به طرف راهنماییمون رفتیم.توی راه من یه اسپری خوش بوکننده گرفتم.نیلو هم یه شاخه گل رز گرفت تا به یکی از دبیرهامون بده.منم کلی مسخرش کردم ههههههههههه.

·         نزدیکای مدرسه بودیم که من به ساعتم نگاه کردم و دیدم که یک و ربع هست.خب خیلی زود بود چون ما باید برای بقیه بچه ها حدودا یک ساعت صبر می کردیم.خلاصه تا من غرغر می کردم و خودمون رو راست و ریست کردیم یه ربع دیگه هم گذشت.

·         ساعت یک نیم وارد مدرسه شدیم.وااااااااای می خواستم گریه کنم...دلم هوای گذشته ها رو کرده بود.یه سری از بچه های اونجا کلاس ورزش داشتن و توی حیاط بودن.یعنی تازه داشتن میومدن توی حیاط.یکی از بچه ها رو می شناختم.اسمش ریحانه بود.با هم سلام علیک کردیم.اونم در مورد مدرسه من می پرسید که خوبه یا نه؟منم بهش گفتم یه ویژگی هایی اینجا داره یه ویژگی هایی هم اونجا ولی توی دلم گفتم: راهنمایی خودمون رو عشقه...

·         داشتم از خجالت اب می شدم که بخوام برم توی دفتر و سلام کنم ولی بالاخره و زور نیلوفر رفتیم و سلام کردیم.توی دفتر مدیرمون و خانم ح (یکی از معاونامون)نشسته بودن.دوتاشون بلند شدن و باهامون دست دادن.یکم هم احوال پرسی کردیم.وقتی به مدیرمون گفتم:خانم آ خوبین؟با یه حس غریبی گفت فاطمه تا از نظر تو خوب بودن چی باشه.دلم واسش کباب شد.آخه خیلی خودش رو اذیت می کنه و شور مدرسه رو میزنه...نمی دونم چرا!

·         بعدش که از دفتر اومدیم  بیرون دنبال اون یکی معاونمون یعنی خانم ب می گشتیم(همونی که سوتش رو برداشتم.توی اپ «دوباره مدرسه»ماجراش رو نوشتم)گفتیم شاید توی دفتر داری باشه.رفتیم اونجا دیدیم که مثل همیشه پای کامپیوتر نشسته و داره کار میکنه.بهش سلام کردیم ولی چون سرش شلوغ بود زیاد تحویلمون نگرفت.می خواستم جف پا برم توی دهنش...معاون پرورشیمون هم بود.با اونم سلام کردیم و بعدش رفتیم توی حیاط و تقریبا نیم ساعتی الافی کردیم تااینکه ساعت دو شد.

·         ساعت دو که شد دوباره رفتیم توی دفتر تا کلا اونجا بشینیم.خانم ح داشت دفتر نمره های کلاس ها رو جلد می کرد ما هم رفتیم کمکش.بهمون گفت :امروز مسابقه طناب کشی هم داریم.ههههههه منم بهش گفتم می دونیم خانم خبر ها قبلا رسیده.بیچاره دهنش باز موند.چند دقیقه ای با هم حرف زدیم و خانم ب  و یکی از دبیر های اجتماعیمون هم(خانم ک) اومدن توی دفتر نشستن.چند دقیقه بعد هم زنگ تفریحشون خورد.

27/7/1390

این هم قسمت من و نیلوفر در مدرسه بود.بقیه رو هم توی اپ بعدی میگم.

فعلا خداحافظ

 

سلام به دوستان.خوبین؟منم بد نیستم.دیگه کم کم دارم به دبیرستان عادت می کنم.

 

همه میگن درس های دبیرستان خیلی سخته اما به نظر من اصلا این طور نیست.البته به غیر از زبان انگلیسی و ادبیات بقه راحت هستن.مخصوصا ریاضی...

ریاضی که از بس بی خود شده سر کلاس خوابم میبره.اخه هرچی تا حالا یاد داه من بلد بودم.البته فکر کنم به خاطر المپیاد ریاضی بوده چون من پارسال و پیارسال توی المپیاد ریاضی بودم برا همین هم توی کلاس هایی که برام گذاشته بودن مطلب اضافه می گفتن.خلاصه این که سر کلاس خیلی خیلی خیلی بی کارم.حتی سر یه جلسه داشت گریم می گرفت.مثلا اون دفعه داشت تجزیه رو یاد میداد که من کلاس دوم بلد بودم یا مثلا به فصل بعدی که نگاه کردم دیدم در مورد اجتماع و اشتراک هست که بازم من کلاس دوم راهنمایی یاد گرفته بودم.شما هیچ راه حلی ندارین؟تو رو خدا کمکم کنید...ممنونتون میشم.

راستی فردا می خوایم با زهرا(همون دوست صمیمیم)و سمانه و یه زهرای دیگه که توی مدرسمون هم هست و شاید هم نیلوفر به مدرسه قبلیمون بریم و سر بزنیم.خیلی خوش حالم.خداکنه بهم خوش بگذره.خدا کنه معلم ها تحویلمون بگیرن.به نظرتون چی کار کنم که باحال به نظر بیام؟

یه چیز دیگه:ما پارسال یه دبیر زبان داشتیم که خیلی جدی بود به طوری که مدیر و معاونمون هم ازش حساب می بردن.اصلا هم از شیطونی های بچه ها خوشش نمیومد و از اون دبیر هایی بود که یه دقیقه از کلاس رو هم نمی گذاشت تلف بشه و به بچه ها بی کاری نمی داد. اگه هم یه کاری می کردی ازون نگاه هایی می کرد که بد جور حال ادم گرفته می شد چه برسه به دعوا کردن. از یه طرف ما سومی ها هم که بین اول و دومی ها شر تیرین بچه ها بودیم در حد لالیگا...به طوری که مهربون ترین دبیر ها هم از دستمون آسی بودن و هر روز هم سر صف مدیرمون ما رو دعوا می کرد.بیشتر کار هامون هم از جمله دست به یکی کردن و امتحان ها رو کنسل کردن،اعتصاب های دسته جمعی،جیغ و دست وهورا کشیدن در پایان هر زنگ به لا استثناء،ورزش نکردن و حرف زدن های دسته جمعی توی هر صبحگاه و غیره و غیره...خلاصه این دبیر زبانمون هم از اون هایی بود که از ما بدش میومد و روز شماری تموم شدن سال رو می کرد.حالا دیروز که یکی از بچه ها رفته بود تا به راهنماییمون سر بزنه همین دبیرمون بهش گفت:«ما قدر شما رو ندونستیم»فکرشو بکنید.بچه های امسال چی هستن که این دلش برامون تنگیده.دوستم تا این رو به من گفت از بس شکه شده بودم یه جیغ بلند کشیدم.انقدر بلند که کل بچه های کلاس برگشتند و من رو نگاه کردند.

خب دیگه سرتون رو به درد نیارم.فعلا خداحافظ